Երբ ապրում ենք միօրինակ կյանքով, կարոտը պատում է ամեն բան՝ գրքի դեղնած էջերը, օդում սավառնող խոսքերը, նույնիսկ անհոգ ժպիտը… Կարոտն այն է, երբ ինչ-որ բան շատ ես ուզում, բայց չգիտես, թե ինչ… Այն գոյություն ունի, բայց խոսքերով չես նկարագրի… Կարոտ՝ գունավոր ու մռայլ թախիծ, ձգողականության շունչ՝ վաղվա հանդեպ լուսավոր հավատով…
Նկարիչ՝ Արամ Դանիելյան